Herstel de ecosystemen van deze wereld door er gewoon zelf mee te beginnen!

Steeds meer mensen beginnen dit wel te begrijpen. Die ontdekken bijvoorbeeld permacultuur, of agro-ecologie, tuinier- en landbouwmethodes die de bodem voeden in plaats van uitputten, en waar een stuk grond dus elk jaar meer oplevert in plaats van elk jaar minder. En dat terwijl de gezondheid van het systeem voor al het leven tegelijkertijd toeneemt. Deze mensen weten dus dat overvloed ook een systeem kan zijn, of eigenlijk het natuurlijke systeem is van deze planeet.

Andere mensen zien het tempo waarin soorten uitsterven, of koraalriffen verdwijnen of hoe het klimaat verandert. Iedereen heeft een andere trigger, maar steeds meer mensen weten het inmiddels zeker: als we het systeem dat ons voedt niet als de wiedeweerga gaan beschermen en herstellen, verdwijnen de randvoorwaarden voor ons aller bestaan en houdt ook even letterlijk alles op.

Maar, hoe pak je dat nu aan? Hoe kan ik als klein individu verschil maken? Waar kan ik beginnen?

John D. Liu begon zijn carriere als filmer en journalist voor CBS en kreeg de opdracht om een bijzonder Chinees project te filmen: het in vijf jaar tijd herstellen van het ecosysteem op het geheel verwoestijnde maar ooit zo vruchtbare Loss plateau. Al filmend begon hij pas te beseffen wat hij zag gebeuren: dat de natuurlijke systemen zo sterk zijn dat het inderdaad mogelijk is om in vijf jaar tijd een woestijn weer terug te brengen naar overvloed en gezondheid. Vanaf dat moment besloot hij zijn leven geheel aan dit onderwerp te wijden. Hij ging bodemkunde studeren en leerde steeds meer over bodemherstel en ecosystemen. Hij bleef gelukkig filmen en de wereld erover vertellen en is nu één van de grote activisten voor herstel van de gezondheid van de natuurlijke ecosystemen van deze planeet.

Op dit moment werkt hij als ambassadeur voor het Nederlandse Commonland, opgericht door Willem Ferweda en ondersteunt dat werk van harte. Maar hij ziet ook dat heel veel gewone mensen staan te trappelen om mee te doen met dit werk maar dat er voor die energie in de huidige professionele en projectmatige klimaat- en ecosysteemprojecten nauwelijks plaats is.

Dus stelde hij voor: waarom gaan we niet met een groep kamperen. We verbinden ons in samenwerking, brengen met minimaal 1000 man een tientje per maand op, laten ons 5 jaar uitnodigen op uitgeput land en komen dan om de beurt als vrijwilliger een paar weken helpen. John plaatste dit idee in augustus 2016 op Facebook en binnen een week zeiden 200 mensen ja en dat aantal groeide snel.

Ik was daar één van. Ik vond het een geniaal idee. Niet alleen omdat het inderdaad eenvoudig is, maar ook omdat het mij aan het stuur zet, mij iemand maakt die daadwerkelijk iets aan een groot probleem gaat doen. En dat voelt bijna bevrijdend: ik hoef niet lijdzaam toe te zien, ik hoef het ook niet allemaal helemaal alleen te bedenken, maar ik kan meedoen in een groter geheel dat tegelijkertijd wel bottom up, door onszelf is georganiseerd

Met mij vonden nog heel veel mensen dit een goed idee. Maar toen kwam de weerbarstige praktijk. Hoe organiseer je een groep die bestaat uit mensen uit 75 landen? Hoe geef je iedereen een stem? Hoe zorg je er voor dat je die broodnodige tientjes incasseert? Wie neemt de besluiten? Hoe bind je vrijwilligers langer dan een korte periode? Wat voor tools gebruik je? En dit zijn maar een paar van de enorme set uitdagingen waar we ons nog steeds middenin bevinden.

En toch is het de kunst om het eenvoudige idee de drager te laten blijven van al onze acties. Ik ben nu bezig om de 1000 mensen die ja hebben gezegd ook daadwerkelijk ja te laten blijven zeggen en daarnaast grotere fondsen en donateurs te werven. Ook heb ik de website mede-ontwikkeld waar leden ook in de vorm van een tientje per maand kunnen betalen en mee kunnen doen in groepen en forums en elkaar kunnen ontmoeten. Ik ben bovendien de oprichter van de stichting en op weg om de raad van bestuur te leiden. Anderen zijn het eerste kamp aan het bouwen, in zuid en kurkdroog Spanje, en weer anderen hebben het ontwerp van het land uitgewerkt. De groep is georganiseerd in zes cirkels die op sociocratische manier met elkaar samenwerkt.

En, langzaam maar zeker ontstaat het dus: een groep van minimaal 1000 mensen, van over de hele wereld, die samen dit eerste stukje ecosysteemherstel mogelijk gaat maken. Natuurlijk is dit pas ons eerste kamp, waarin we leren hoe mensen dit straks overal op wereld moeten doen. We zorgen nu al dat al onze kennis zoveel mogelijk transparant delen met iedereen die lid is. En we gaan niet alleen deze eerste 5 hectares herstellen, we gaan er als geheel met 50 man echt wonen. Op die manier neem je de lokale gemeenschap veel meer mee dan wanneer je alleen een project van buiten komt brengen. Hoe langer ik hier mee bezig ben, hoe dieper ik me in het onderwerp ingraaf, hoe sterker het idee wordt.

Doe mee!

Word ook lid van de Ecosystem Restoration Camps, kom ergens de komende paar jaar een keer kamperen en vrijwilligerswerk doen (hoeft niet, mag wel), help bij onze blogs, sociale media en fondsenwerving en word deel van dit initiatief dat met veel gewone mensen die allemaal een klein beetje doen, de wereld echt groener en gezonder gaat maken.